تأثیر تزریق سیاهرگی محلول های غلیظ در تخلیه شیردان گوساله های نوزاد

زمینه مطالعه: عوامل متعددی نظیر ترکیب، حجم و ph مواد غذایی می توانند تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار دهند. این امر به خوبی به اثبات رسیده است که رابطه ای مستقیم بین غلظت محلول های خوراکی و تخلیه شیردان وجود دارد؛ به طوری که محلول های خوراکی غلیظ سبب کاهش تا مرز وقفه حرکات شیردان (بسته به درجه غلظت آنها) می گردند. از محلول های غلیظ تزریقی وسیعاً در درمان شوک های سپتیک و به ویژه در اسهال گوساله ها استفاده می شود. هدف: تعیین تأثیر تزریق سیاهرگی محلول های غلیظ قندی و نمکی بر تخلیه شیردان گوساله های نوزاد است که در خصوص تأثیر اینگونه محلول ها بر تخلیه شیردان تاکنون تحقیقی انجام نشده است. روش کار: در این مطالعه اثرات تزریق سیاهرگی دو محلول غلیظ رایج (دکستروز و کلرید سدیم)، بر تخلیه شیردان در تعداد شش رأس گوساله نر 8 تا 10 روزه از نژاد هلشتاین که آغوز به میزان کافی دریافت نموده بودند، صورت گرفت. در این مطالعه از چهار محلول دکستروز 50%، دکستروز 5%، کلرید سدیم 9/0% و کلرید سدیم 20/7%، به صورت تصادفی، استفاده شد؛ بلافاصله بعد از تزریق هر محلول، به گوساله l2 شیر تازه حاوی mg50 استامینوفن به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن خورانده شده و در زمان های مقرر جهت ارزیابی چگونگی تخلیه شیردان از طریق سنجش میزان غلظت استامینوفن، خون گیری به عمل آمد و فاکتورهای خونی شامل انسولین و گلوکز اندازه گیری شد. نتایج: نتایج به دست آمده حاکی از آن بودند با وجود اختلافات بارز سطح زیر منحنی غلظت انسولین – زمان، برای هر 4 محلول، از لحاظ آماری، اختلاف معنی داری مشاهده نشده و به طور مشابه نیز هیچ گونه تفاوت معنی داری در نمودار غلظت استامینوفن – زمان برای چهار محلول مشاهده نشد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به آنالیز آماری چنین می توان نتیجه گیری کرد که تزریق سیاهرگی محلول های غلیظ قندی و نمکی تخلیه شیردان را تحت تاثیر قرار نمی دهند.